Wat zijn zonnepanelen?

De zon is de primaire energiebron op aarde en zonlicht kan direct worden omgezet in elektriciteit met behulp van zonnepanelen. Elektriciteit is onmisbaar geworden in het leven. Het drijft de machines aan die de meesten van ons dagelijks gebruiken.

Dus, wat zijn zonnepanelen? Wat als je je eigen kunt maken?

In dit artikel laten we u een eenvoudige methode zien om uw eigen functionele zonnepaneel te bouwen.

DE ONDERDELEN

Een zonnepaneel wordt meestal vervaardigd uit zes (6) componenten, namelijk de PV (fotovoltaïsche) cel of zonnecel die de elektriciteit opwekt, het glas dat de zonnecellen bedekt en beschermt, het frame dat voor stijfheid zorgt, de achterplaat waar de Solar Panels zijn gelegd, de aansluitdoos waar de bedrading is ingesloten en aangesloten, en de inkapseling die dient als lijm.

Aangezien de meeste mensen geen toegang hebben tot apparatuur bij het vervaardigen van , is het belangrijk om deze zes componenten op te merken en te begrijpen, zodat iedereen de materialen kan plannen die nodig zijn om een doe-het-zelf- of thuisproject te creëren. gemaakt zonnepaneel.

De materialen die nodig zijn om een zonnepaneel te maken, moeten lokaal of online kunnen worden gekocht en mogen niet hoger zijn dan de kosten van een gloednieuw zonnepaneel of het duurt niet lang om te bouwen.

1.) PV-cel

Het eerste waar u aan moet denken bij het bouwen van uw eigen zonnepaneel is de zonnecel.

Fotovoltaïsche (PV) cellen of zonnecellen zetten zichtbaar licht om in elektriciteit. Eén (1) zonnecel is echter niet genoeg om een bruikbare hoeveelheid elektriciteit te produceren, net zoals de microbot in Baymax (Hero 6), die alleen nuttig wordt wanneer deze als een groep wordt gecombineerd. Deze basiseenheid genereert een DC (gelijkstroom) spanning van 0,5 tot 1 volt en hoewel dit redelijk is, is de spanning voor de meeste toepassingen nog te klein. Om een bruikbare gelijkspanning te produceren, worden de zonnecellen in serie geschakeld en vervolgens ingekapseld in modules die het zonnepaneel vormen. Als één cel 0,5 volt opwekt en met een andere cel in serie is geschakeld, dan zouden die twee cellen 1 volt moeten kunnen leveren en kunnen ze dan een module genoemd worden. Een typische module bestaat meestal uit 28 tot 36 cellen in serie. Een module met 28 cellen zou ongeveer 14 volt (28 x 0,5 = 14 VDC) moeten kunnen produceren, wat voldoende is om een 12V-batterij op te laden of 12V-apparaten van stroom te voorzien.

Het aansluiten van twee of meer zonnecellen vereist dat u een basiskennis heeft van serie- en parallelschakeling, vergelijkbaar met het aansluiten van batterijen om een batterijopslagsysteem te vormen.

Er zijn twee meest voorkomende zonnecellen die op de markt kunnen worden gekocht; een monokristallijne cel en een polykristallijne cel. Deze twee kunnen dezelfde afmetingen hebben, 156 mm x 156 mm, maar het belangrijkste verschil is de efficiëntie. Het is belangrijk om extra cellen aan te schaffen om als back-up te dienen voor het geval sommige cellen niet werken, d.w.z. slecht soldeersel, gebroken cel, krassen, enz.

Monokristallijne zonnecellen zijn meestal zwart en achthoekig van vorm. Dit type zonnecel is gemaakt van de hoogste en zuiverste kwaliteit silicium, wat ze duur maakt. Maar ze zijn de meest efficiënte van alle soorten zonnecellen en zijn bijna altijd de keuze van zonne-aannemers wanneer ruimte een belangrijke factor is om te overwegen bij het bereiken van het vermogen dat ze willen bereiken op basis van het ontwerp van hun zonnestelsel.

Polykristallijne PV-cellen worden gekenmerkt door hun blauwachtige kleur en rechthoekige vorm. Deze cellen worden vervaardigd in een veel eenvoudiger proces dat de zuiverheid van het siliciumgehalte verlaagt en ook de efficiëntie van het eindproduct verlaagt.

Over het algemeen zijn monokristallijne cellen efficiënter dan polykristallijne cellen, maar dit betekent niet dat monokristallijne cellen meer vermogen leveren en leveren dan polykristallijne cellen. De efficiëntie van zonnecellen heeft iets te maken met de grootte van de cellen en elk zonnepaneel of elke zonnecel heeft een efficiëntieclassificatie op basis van standaardtests toen ze werden vervaardigd. Deze beoordeling is meestal in procenten en de gebruikelijke waarden variëren van 15% tot 20%.